HISTORIA KARMELU KATOWICKIEGO

Klasztor jest fundacją Karmelu wrocławskiego. Powstał z inicjatywy bpa Herberta Bednorza, ordynariusza katowickiego. 27 września 1983 r. karmelitanki wrocławskie podpisały zgodę na przyjęcie fundacji, a 20 maja 1984 r. bp Herbert Bednorz poświęcił plac pod budowę klasztoru w centrum Katowic. Klasztor został wzniesiony z ofiar kleru diecezjalnego przy wydatnej pomocy Zakonu. 16 października 1989 r. nastąpiło erygowanie klasztoru. Nowy ordynariusz katowicki bp Damian Zimoń dokonał uroczystego poświęcenia wykończonego skrzydła klasztoru, wprowadził do niego 14 sióstr przybyłych z Wrocławia i zamknął klauzurę papieską. On też 25 sierpnia 1991r. dokonał uroczystej konsekracji kaplicy, poświęcił ukończony klasztor i rozszerzył klauzurę papieską na cały jego teren.

Autorami projektu klasztoru są architekci:Kazimierz Dziula, Krystian Lasek i Bogdan Skurowski

KLAUZURA

Wiele osób pod natchnieniem Ducha Świętego przyjęło zaproszenie Chrystusa skierowane do Jego uczniów (Mk 6,31) i podążyło na samotność, by w Duchu i prawdzie adorować Ojca (J 4,23); a pozostając blisko Mistrza i słuchając Jego słów wybrali to, co jedynie konieczne. Ten rodzaj życia naśladuje Chrystusa ,,kontemplującego na górze” i jest uczestnictwem w Jego paschalnej tajemnicy, ponadto, w sposób szczególny realizuje i uwidacznia kontemplacyjne powołanie Kościoła, oblubienicy, która ukryta z Chrystusem w Bogu, szuka tego, co w górze, w czujnym oczekiwaniu na ostateczne objawienie Pana (Kol 3,1-4). Cel i wymagania klauzury terezjańskiej zachowują nieprzemijającą wartość. Są one bowiem zgodne z radykalnym naśladowaniem Chrystusa i wyrzeczeniem ewangelicznym, chronią wolność i harmonię życia wspólnotowego, sprzyjają całkowitemu oddaniu się Bogu w życiu Kontemplacyjnym dla Kościoła. Mniszki w samotności i milczeniu, w ciągłej modlitwie i ochoczej pokucie są otwarte wyłącznie na Boga, w Mistycznym Ciele Chrystusa, w którym ,,wszystkie członki nie spełniają tej samej czynności” (Rz 12,4), zawsze zachowują znamienitą cząstkę, choćby nawet nagliła konieczność czynnego apostolatu.

PRACA

Naśladując Chrystusa, który w Nazarecie pracował własnymi rękami, oraz w duchu posłuszeństwa zaleceniom Reguły, mniszki chętnie poddają się powszechnemu prawu pracy, dzieląc los ubogich, świadome , że także przez pracę włączają się w zbawcze dzieło Chrystusa.  Sprzątamy, gotujemy, szyjemy, pierzemy. Spełniamy powierzone nam obowiązki i w miarę możliwości wykonujemy prace artystyczne. Warto wrócić do Horarium dnia mniszek, aby poznać jaką ilością czasu dysponują na pracę. Dlatego głównie utrzymujemy się z jałmużny.

PLAN DNIA

5²⁵ –  Wstawanie

5⁵⁵ –  Anioł Pański

          -Jutrznia

6³⁰ – Eucharystia 

         -Dziękczynienie 

         -Śniadanie

7⁴⁵ –Modlitwa wewnętrzna

        -Tercja (Modlitwa Przedpołudniowa)

9⁰⁰ – Praca

12⁰⁰ – Anioła Pański

           -Seksta (Modlitwa Południowa)

12²⁰ – Obiad

         – Rekreacja

14⁰⁰ – Nona  (Modlitwa Popołudniowa)

          -Litania do Matki Bożej

          -Modlitwa Różańcowa (indywidualnie)

15⁰⁰ – Dziękczynienie za Mękę i Śmierć  Zbawiciela, modlitwa za konających

           -Praca

15⁴⁰ – Czytanie duchowe

16⁴⁵ – Nieszpory

          - Modlitwa wewnętrzna

          -Anioł Pański

18¹⁰ – Kolacja

           -Rekreacja

19³⁰ – Kompleta

21⁰⁰ – Apel Jasnogórski

           -Godzina Czytań

22³⁰  - Spoczynek

ETAPY FORMACJI

Aspirat - Jest to pierwszy etap formacji początkowej, który trwa rok lub dwa lata. Jest to czas zapoznania się kandydatki ze Wspólnotą, który daje możliwość doświadczenia życia w klauzurze.

Postulat  - Po aspiracie następuje postulat, który trwa co najmniej 12 miesięcy, a może być wydłużony do 2 lat. Pod kierunkiem Mistrzyni nowicjatu postulantka jest wprowadzana w styl życia, łączący samotność i oddzielenie od świata z wymogami życia wspólnotowego.

Nowicjat - Nowicjat rozpoczyna się obrzędem Obłóczyn, podczas których kandydatka otrzymuje habit Zakonu, biały welon i nowe imię. Głównym zadaniem nowicjatu, który trwa dwa lata, jest przyswojenie sobie przez nowicjuszkę ducha naśladowania Chrystusa w formie właściwej dla Karmelu Terezjańskiego, ukierunkowanie na życie w obecności Bożej i szukanie Go we wszystkim, w milczeniu i samotności jak i pośród codziennych zajęć.

Śluby czasowe - Śluby czasowe składa się na okres pięciu lat. Pierwsza Profesja zobowiązuje do życia według rad ewangelicznych przez trzy lata. Po tym czasie profesja jest odnawiana na rok, przez co najmniej dwa lata.  

Śluby wieczyste - Po upływie okresu ślubów czasowych składa się profesję wieczystą. Od tego momentu mniszka jest definitywnie włączona do wspólnoty klasztoru. Warunkiem przyjęcia jest ukończenie przynajmniej szkoły średniej oraz zdrowie fizyczne i psychiczne.

HISTORIA KARMELU KATOWICKIEGO

Klasztor jest fundacją Karmelu wrocławskiego. Powstał z inicjatywy bpa Herberta Bednorza, ordynariusza katowickiego. 27 września 1983 r. karmelitanki wrocławskie podpisały zgodę na przyjęcie fundacji, a 20 maja 1984 r. bp Herbert Bednorz poświęcił plac pod budowę klasztoru w centrum Katowic. Klasztor został wzniesiony z ofiar kleru diecezjalnego przy wydatnej pomocy Zakonu. 16 października 1989 r. nastąpiło erygowanie klasztoru. Nowy ordynariusz katowicki bp Damian Zimoń dokonał uroczystego poświęcenia wykończonego skrzydła klasztoru, wprowadził do niego 14 sióstr przybyłych z Wrocławia i zamknął klauzurę papieską. On też 25 sierpnia 1991r. dokonał uroczystej konsekracji kaplicy, poświęcił ukończony klasztor i rozszerzył klauzurę papieską na cały jego teren.